Vierde training

Wie zijn wij en waarom lopen voor ALS ?

(Ans) Voordat het een heel verhaal gaat worden , en dat wordt het, de vierdaagse is pas volgend jaar, wil ik ons even voorstellen. Dat we Edwin en Ans Jansen heten, is al bekend. We wonen sinds kort  weer in Arnhem . We hebben een tijd in Velp gewoond maar in oktober 2010 zijn we naar de Schuytgraaf in Arnhem verhuisd, en of je nu in Arnhem noord of zuid woont, het is heerlijk om weer in Arnhem te wonen. Gek  genoeg heb ik het gemist, het wonen in noord in de bosrijke omgeving was prachtig maar hier waar we vlak tegen Driel aan wonen, heeft de omgeving een betuws tintje en ook hier is het byzonder goed toeven. Samen hebben we vier dochters, Suus en Colette, mijn dochters zijn de oudste twee en Manon en Anouk, de jongste twee zijn van Ed. De oudste wonen op kamers  en de jongste bij hun moeder.  Ze komen gelukkig regelmatig langs en van tijd tot tijd gaan we uit eten of maken een klein dinertje thuis en dan doen mijn ouders en Ed zijn moeder gezellig mee. Met de Pasen afgelopen jaar hebben voor het laatst met de vader van Edwin erbij lekker buiten gegeten (zie ook fotoboek), mijn schoonvader was toen al een strijd tegen kanker aan het voeren, maar die dag met de Pasen voelde hij zich ook best lekker. Jammer genoeg heeft hij ondanks dat hij zo gevochten heeft  de strijd niet kunnen winnen en op 29 mei is mijn schoonvader helaas aan de gevolgen van lymfeklierkanker overleden. Met iedere keer vier meiden in huis leek ons een hond erbij ook nog leuk en bijna tien jaar geleden hebben we met z’n allen onze dalmatiër Joop uitgezocht. Later is het nichtje van Joop er ook bij gekomen, Franka, een  dalmatiër die kon grijnzen, maar haar hebben we helaas toen ze zeven jaar was, in moeten laten slapen.Edwin en ik hebben jarenlang met onze vrienden aan badminton gedaan en een van onze vrienden  daarvan,Saskia, heeft een zus Olga. Enkele jaren geleden vertelde ze aan ons dat haar zus was getroffen door de spier ziekte ALS, Amyotrofe laterale sclerose.  We hadden wel eens van MS gehoord maar nog nooit van ALS. Toen Saskia ons uitlegde wat haar zus allemaal te wachten stond zijn we er allemaal behoorlijk van geschrokken. Met de dames van de badminton, Tonnie en Ans en Saskia ga ik een paar keer in het jaar een gezellig dagje uit, ook de zus van Saskia, Olga ging wel eens met ons mee. Een goedlachse lieve spontane vrouw, die er bovendien ook nog heel goed uitziet. Het feit dat zij getroffen is door zo’n ongelooflijke rotziekte heeft me diep geraakt. Toen ik haar twee jaar terug vertelde dat ik aan de vierdaagse van 2010 mee zou doen, zei ze tegen me dan loop hem de volgende keer maar voor mij. Dat wil ik ook zeker voor haar doen en Edwin ook, en op die manier hebben we besloten om voor de stichting ALS te lopen. Er zijn verschillende manieren waarop de ziekte wordt ontdekt maar om er helemaal zeker van te zijn dat ik juiste informatie geef, verwijs ik het liefst naar www.stichting-als.nl Hier wordt duidelijk uitgelegd wat het is, maar ook wat de stichting allemaal doet. Dit blog wat Ed en ik nu maken is eigenlijk gewoon een verslag van hoe wij trainen voor de vierdaagse van volgend jaar en natuurlijk ook een beetje over de thuisgebeurtenissen maar eigenlijk ook om zoveel mogelijk mensen te bereiken die net als wij lekker gezond zijn en niks te klagen hebben, leuke kinderen, leuke baan vrijwel altijd in staat om iets gezelligs te doen enz. enz. Stel dat je zo’n mega klap te verwerken krijgt en dat je van te voren al weet dat jouw leven steeds minder leuk gaat worden bbbbrrrrr, de rillingen lopen me over de rug, je wil er eigenlijk niet aan denken maar wij doen dat toch maar wel en hopen dat een ieder die die dit leest denkt:  Ach één eurootje op gironr 100.000 dat kan ik best nog missen. We gaan dit blog dan op facebook zetten en dan hopen dat zoveel mogelijk mensen ons blog gaan lezen en ook een eurootje op giro 100.000 zetten. Zodat we volgend jaar, na de vierdaagse, tegen Olga kunnen zeggen, dit is voor jou en voor alle anderen die met ALS te maken hebben gekregen. En ook al is het een druppeltje op een gloeiende plaat, ooit komt er misschien wel een remedie tegen deze genadeloze ziekte.

Tweede en derde training

tweede training

eerste training